مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

5 1 0 0.0

ارز فیات چیست | تفاوت ارز فیات و ارز دیجیتال

آیا می دانید ارز فیات چیست؟ ارز فیات به ارزهایی مانند دلار، یورو و پوند انگلیس گفته می شود که بدون استفاده از آن ها انجام مبادلات مالی و فعالیت هایی مانند صادرات، واردات و تجارت انواع کالا در مقیاس داخلی و بین المللی غیر ممکن است.

برای همین به طور حتم علاقه مند هستید در مورد دلیل نامگذاری این پول ها با نام ارز fiat بیشتر بدانید.

در ادامه نگاهی به تاریخچه، مزایا، معایب و کاربردهای پول فیات خواهد شد و در مورد دو ارز مهم دلار و ریال بیشتر صحبت خواهیم کرد.

ارز fiat چیست؟

ارز فیات به پول هایی گفته می شود که فاقد پشتوانه فیزیکی هستند. برای مثال از آن ها توسط طلا، نقره و یا سایر فلزات گرانبها و دارایی های فیزیکی پشتیبانی نمی شود. به بیان دیگر، ارزش پول فیات با توجه به میزان عرضه و تقاضا برای آن مشخص خواهد مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال شد. علاوه بر این سیاست های پولی و مالی دولت ها نیز بر ارزش این ارزها تاثیر می گذارد.

انواع ارز فیات

ارزهای زیر در زمره ارزهای fiat قرار می گیرند:

دلار ایلات متحده آمریکا

یورو اتحادیه اروپا

همه موارد ذکر شده در بالا جزو ارزهایی می باشند که به دلیل تاثیر تورم و یا تاثیرگذاری میزان عرضه و تقاضا بر ارزش آن ها ممکن است به مرور زمان کاهش قیمت داشته باشند.

“کاهش قیمت خرید ارز فیات به معنی افزایش قیمت طلا ، نقره ، انواع فلزات گرانبها و در یک کلام کلیه دارایی های فیزیکی منقول و غیرمنقول است.”

معنی ارز فیات

fiat کلمه ای با ریشه لاتین است که در انگلیسی به معنی let it be done است و این ترجمه در واقع نشان از عدم ارزش ذاتی این پول ها یا فاقد پشتوانه بودن آن ها می دهد.

فاقد پشتوانه بودن ویژگی مهمی است که انتقادهای زیادی را به مدیریت این ارزها و لزوم تغییر یا بازنگری در نظام پولی و مالی دنیا وارد کرده است.

در واقع پول فیات در صورتی که دولت از آن حمایت نکند فاقد ارزش است و برای مثال با چاپ پول به طور مکرر (که در بسیاری از کشورها شاهد آن هستیم) به مرور شاهد کاهش ارزش آن ها خواهیم بود.

نکته مهم: ارز فیات کاملا هم فاقد پشتوانه نیست، بلکه تا حدودی با طلا و دارایی های دولت یا بانک های مرکزی پشتیبانی می شود. با این وجود پشتیبانی از ارز فیات صددرصدی نیست و علاوه بر این میزان پشتیبانی دولت یا بانک مرکزی از کشوری به کشور دیگر تفاوت می کند. برای مثال ممکن است که دلار آمریکا پشتوانه قوی تری از لیر ترکیه داشته باشد یا این که یورو که متعلق به اتحادیه اروپا است بسیار بهتر از روپیه هند عمل کند.

چرا از ارز فیات استفاده می شود؟

با توجه به این که در گذشته استفاده از سکه های طلا و نقره توسط مردم رواج داشته است و بسیاری از خرید و فروش ها توسط این سکه ها انجام می شد، سوال مهم این است که چرا در حال حاضر از ارز فیات استفاده می شود و یا این که چرا ارز فیات خلق شد؟

در گذشته از درهم و دینار به عنوان مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال سکه های طلا و نقره یا مسکوکات دیگر در خاور میانه استفاده می شد، در کشورهای دیگر مانند چین و کره نیز سکه های خاصی رواج داشتند، اما حمل طلا و نقره ممکن بود با خطراتی مواجه باشد و برای همین در بعضی از موارد تجار تصمیم گرفتند تا به جای حمل این سکه ها از یک برگه استفاده کنند.

به خصوص تجار معتبر و سرشناس که در شهرهای مهم شناخته شده بودند از این شیوه برای دادن ضمانت هنگام خرید و فروش کالا استفاده می کردند.

به تدریج دولت ها نیز اسناد کاغذی را منتشر کردند که به عنوان پول می توانست مورد استفاده قرار گیرد. چین یکی از این کشورها بود. اما در اروپا نیز در عصر مدرن استفاده از پول فیات یا همان پول کاغذی رواج پیدا کرد.

در ادامه نگاهی به تاریخچه دو پول رایج مهم برای ایرانیها خواهیم داشت:

نگاهی به تاریخچه دلار

دلار یکی از مهم ترین ارزهای رایج بین المللی است که بسیاری از مبادلات تجاری در بازارهای جهانی با استفاده از آن صورت می پذیرد.

دلار نیز در زمره ارزهای فیات جای می گیرد.

تا چند دهه قبل از این، دلار پشتوانه قوی داشت و هر زمان که مردم و یا دولت های خارجی قصد مبادله دلار با طلا را داشتند، دولت ایالات متحده آمریکا در قبال دریافت دلار به مردم خود و یا دولت های خارجی طلا واگذار می کرد.

اما با تغییراتی که در این روند به وجود آمد، دولت آمریکا به تدریج معاوضه دلار با طلا را تا سال 1971 میلادی متوقف نمود.

به همین دلیل است که حالا دیگر دلار توسط طلا پشتیبانی نمی شود و ما هر روزه شاهد نوسان قیمت طلا به دلار هستیم و حتی از سال 2000 میلادی تا به حال و تنها در مدت دو دهه نرخ هر اونس طلا چند صد دلار افزایش داشته است.

این امر به دلیل تورم است که حتی در کشوری مانند آمریکا باعث افزایش مداوم نرخ اونس طلا شده است.

تاریخچه ریال

بگذارید به ایران و پول ملی کشورمان نیز اشاره داشته باشیم. استفاده از کلمه ریال آنگونه که در منابع معتبر آمده است به زمان اوج قدرت دو کشور اسپانیا و پرتغال بر می گردد. برای همین کلمه ریال دارای ریشه غیر فارسی است.

این واژه ممکن است از کلمه پرتغالی با معنی real باشد و یا این که از کلمه انگلیسی royal به معنی پادشاهی یا شاهنشاهی گرفته شده باشد.

اما معنی ریال هر چه که باشد، از زمان ارتباط ایرانیان با پرتغالی ها و اسپانیایی ها در جنوب ایران وارد فرهنگ لغات ما شده است.

“ریال در کشور برزیل با نام رئال شناخته می شود که زمانی مستعمره اسپانیا بود و یکای پول این کشور است”.

در ایران، اگر چه کلمه ریال از زمان استعمار اسپانیا و حضور پرتغال در جنوب ایران استفاده می شد، اما این سلسله پادشاهی پهلوی بود که ریال را به عنوان پول رایج کشور یا پول قانونی کشور در سال 1308 انتخاب کرد و تا قبل از آن زمان واحد پول ایران دینار بود.

استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن

امروزه در دنیای مدرن و پیشرفته ای که ما در حال زندگی هستیم ارز فیات کاربردهای گسترده ای پیدا کرده است و به عنوان مثال دلار به تنهایی نقش مهمی در مبادلات بین المللی ایفا می کند.

اما این تنها دلار نیست و انواع ارز فیات و پول در مقیاس های منطقه ای و ملی ارزش فراوانی دارند. برای مثال یورو در منطقه اروپا اهمیت ویژه دارد و هر یک از ارزهای ملی کشورها مانند پوند انگلیس ، ین ژاپن ، یوان و روپیه هند یا لیر ترکیه و درهم امارات … در کشور خود نقش مهمی در تسهیل مبادلات مالی و تجارت دارند.

شما هم در ایران به طور مداوم از ریال یا تومان برای خرید و فروش انواع کالاها یا تراکنش های مالی استفاده می کنید و بدون استفاده از ریال امکان انجام بسیاری از کارهای روزمره را نخواهید داشت.

مزایای ارز fiat

نقش مهمی که پول فیات در تسهیل مبادلات مالی دارد و امکان مشارکت در بسیاری از فعالیت های اقتصادی را ممکن خواهد کرد، باعث شده است که این ویژگی به عنوان یک مزیت غیر قابل انکار برای ارزهای ملی کشورها بر شمرده شود.

به طور حتم بدون پول های کاغذی ،که اخیرا به صورت الکترونیکی در دسترس ما قرار گرفته اند، بسیاری از مبادلات مالی امکان ندارد و حتی امکان ارزش گذاری کالاها نیز برای شما وجود نداشت.

“استفاده از پول فیات به صورت الکترونیکی با استفاده از دبیت کارت ، کارت های بانکی ، کارت های اعتباری و … صورت می پذیرد.”

فرض کنید هیچ پولی در کار نبود و شما قصد داشتید اقدام به خرید گندم یا هر کالای دیگری بنمایید، در این صورت قیمت آن را چگونه محاسبه می کردید. به طور حتم تنها راه برای ارزش گذاری کالاها استفاده از ارزهای فیات (مانند دلار، ریال، یورو، و …) یا طلا و نقره است. حتی در پروژه های عمرانی نیز باید با استفاده از ارزش ریال یا سایر پول ها اقدام به ارزیابی هزینه ها نمود.

معایب ارز فیات

علی رغم همه مزایای ذکر شده برای پول های رایج، ارز fiat یکی از دلایل به وجود آمدن مشکلات اقتصادی برای بسیاری از مردم دنیا شده است که مهم ترین آن عدم دارا بودن پشتوانه کافی و به بیان ساده تر نرخ تورم در بعضی از ارزهای رایج می باشد که حتی در ایران نیز انتقادات گسترده ای را به دنبال داشته است. برای همین است که علی رغم مزایای بسیار زیادی که برای استفاده روزمره از آنها وجود دارد، مشکلات بزرگی نیز در استفاده از پول های رایج دیده می شود.

مهم ترین مشکل این ارزها نرخ تورم است که به دلیل عدم دارا بودن پشتوانه به وجود می آید:

نرخ تورم پول فیات

اگر دولتی به کنترل میزان عرضه پول ملی خود نپردازد، این امر باعث اختلال در نظام اقتصادی و کاهش ارزش پول ملی خواهد شد. این مشکلی است که در حال حاضر بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل سوء مدیریت دولت های خود با آن روبرو هستند.

“اگر چه بسیاری از ارزهای فیات تا حدودی توسط ذخایر بانک مرکزی پشتیبانی می شوند، اما همواره بنا به دلایل مختلف این پشتیبانی توسط طلا صورت نمی پذیرد و این امر باعث افزایش نرخ تورم در بسیاری از کشورها و نگرانی های بسیاری برای مردم شده است.”

پول فیات چیست و تاریخچه‌ی آن از کجاست؟

در معنای لغوی، فیات پولی است که ارزش ذاتی ندارد. اما با دستور دولت و به صورت قانونی، به عنوان وجه نقدی تعیین و ارزش‌گذاری شده است. به طور سنتی، ارزها توسط کالاهای فیزیکی مانند نقره و طلا پشتیبانی می‌شوند، اما پول فیات بر اساس اعتبارِ دولتِ صادرکننده است.

به زبان ساده‌تر، ارزهای فیات، کالاهایی هستند که ارزش خود را از سایر کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند. بلکه ارزش‌شان توسط دولت صادر کننده آن تعیین می‌شود. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشورِ صادرکننده، وابسته است.

فیات چیست؟

پول فیات ارزی است که فاقد ارزش ذاتی است و طبق مقررات دولتی به عنوان ارز قانونی تعیین شده است. ارزش پول فیات به عرضه و تقاضا بستگی دارد و به عنوان جایگزینی برای پولِ کالایی معرفی شد.

پول کالایی، پولی ست که پشتوانه‌ی آن فلزات گرانبها مانند طلا و نقره می‌باشند. این پول که به آن در زبان انگلیسی Commodity Money نیز می‌گویند، در نقطه مقابل پول فیات قرار دارد. یورو، دلار، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌آیند.

تاریخچه پول فیات

پول فیات در قرن دهم از کشور چین سرچشمه گرفت. (عمدتاً در سلسله‌های یوان، تانگ، سونگ و مینگ). در سلسله تانگ (618-907)، تقاضای زیادی برای پول فلزی وجود داشت که بیش از عرضه فلزات گرانبها بود. مردم با استفاده از اسکناس‌های اعتباری آشنا بودند و به راحتی تکه‌های کاغذ یا پیش نویس کاغذی را می‌پذیرفتند.

کمبود سکه مردم را مجبور به تغییر از سکه به اسکناس کرد. در زمان سلسله سونگ (960-1276)، تجارت پررونقی در منطقه سیچوان وجود داشت که منجر به کمبود پول مسی شد. معامله‌گران شروع به انتشار اسکناس‌های خصوصی تحت پوشش اندوخته پولی کردند و این اولین ارز قانونی محسوب می‌شد. پول کاغذی تنها ارز قانونی در سلسله یوان (1276-1367) شد و صدور اسکناس در طول سلسله مینگ (1368-1644) به وزارت دارایی واگذار گردید.

غرب استفاده از پول کاغذی را از چه زمانی شروع کرد؟

غرب در قرن 18 شروع به استفاده از پول کاغذی کرد. مستعمرات آمریکا، فرانسه و کنگره قاره‌ای، شروع به صدور اسناد اعتباری کردند که برای پرداخت استفاده می‌شد. دولت‌های استانی یادداشت‌هایی صادر کردند که دارندگان آن برای پرداخت مالیات به مقامات استفاده می‌کردند. دراین زمان، صدور بیش از حد اسناد اعتباری به دلیل خطرات تورم، جنجالی ایجاد کرد.

در برخی مناطق، مانند نیوانگلند و کارولینای آمریکا، اسکناس‌ها به میزان قابل توجهی کاهش و قیمت کالاها افزایش یافت. زیرا اسکناس‌ها ارزش خود را از دست دادند. در طول جنگ‌ها، کشورها برای حفظ ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره به ارزهای فیات روی می‌آوردند.

به عنوان مثال، دولت فدرال ایالات متحده در طول جنگ داخلی آمریکا به نوعی از ارز فیات که به آن “Greenbacks” گفته می‌شود، روی آورد. در این جنگ، دولت، تبدیل پول کاغذیِ خود به طلا یا نقره را متوقف کرد.

در اوایل قرن بیستم، دولت و بانک‌ها قول داده بودند که امکان تبدیل اسکناس و سکه به کالای اسمی خود را در صورت تقاضا فراهم کنند. با این حال، هزینه‌های بالای جنگ داخلی آمریکا و نیاز به بازسازی اقتصاد، دولت را مجبور به لغوِ این موضوع کرد.

قرارداد برتون وودز، ارزش یک اونس طلا را به 35 دلار آمریکا تعیین کرد. با این حال، در سال 1971، رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، یک سری اقدامات اقتصادی از جمله لغو تبدیل مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال مستقیم دلار به طلا به دلیل کاهش ذخایر طلا ارائه کرد. از آن زمان، اکثر کشورها پول‌های فیات را که بین ارزهای اصلی قابل مبادله است، پذیرفته‌اند.

پول فیات چگونه کار می‌کند؟

ارز فیات توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود، پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای عمل می‌کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را آنطوری که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله محصول در مقابل مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال محصول، خریداری کنند. همانطور که در مورد مبادله‌ی کالا با کالا وجود داشت.

با توجه به قابلیت ذخیره سازیِ این ارز، افراد می‌توانند با خیالی آسوده برنامه‌ریزی کنند و فعالیت‌های اقتصادی تخصصی ایجاد نمایند. به عنوان مثال، یک کسب و کار که با مونتاژ تلفن همراه سر و کار دارد، می‌تواند تجهیزات جدید بخرد، کارمندان را استخدام کند و حقوق بدهد، و در مناطق دیگر کارش را گسترش دهد.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصاد یک کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره دارد. کشوری که بی‌ثباتی سیاسی را تجربه می‌کند، احتمالاً دارای یک ارز ضعیف و کالاهایی با قیمت‌های تورمی است، که خرید محصولاتی را که ممکن است نیاز داشته باشند برای مردم دشوار می‌کند.

یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می‌کند که عموم مردم به توانایی آن ارز برای عمل به عنوان یک منبع ذخیره سازی، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید با اعتبار کامل دولتی و به عنوان ارز قانونی برای معاملات مالی باشد.

مزایا و معایب ارز فیات:

مهمترین ویژگی پول فیات ، بر خلاف پول کالایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت‌ها و بانک‌ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند.

ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک‌های مرکزی می‌توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و به آنها کنترل بیشتری بر عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی بدهند. به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند.

اگرچه پول فیات به‌عنوان ارز باثبات‌تری در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند در برابر رکودها مقاومت کند. اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. با اینکه فدرال رزرو عرضه پول را کنترل مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می‌کند، اما نتوانست از وقوع بحران جلوگیری نماید. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد تبدیل می‌کند.

پول فیات چیست و چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟

پول فیات به ارز یک دولت گفته می‌شود که پشتوانه‌ای مانند طلا و نقره ندارد، بلکه پشتوانه‌ی آن دولتی است که آن را صادر کرده‌است. پول فیات از ارتباط بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت، حاصل شده و به ارزش کالاهای فیزیکی، مانند ارزش پول وابسته نیست. بیشتر ارزهای کاغذی فیات هستند مثل دلار آمریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم.

فیات در زبان لاتین به دو معنی« باید بشود» و «بگذار که بشود» می‌باشد.

چگونگی کار کردن پول فیات ؟

پول فیات بسیار ارزشمند است اما به این دلیل که دولت ارزشش را حفظ می‌کند.
دولت‌ها سکه‌های خود را از کالاهای فیزیکی ارزشمند مانند طلا و نقره می‌سازند و یا پول کاغذی چاپ می‌کنند که در ازای آن سکه‌های طلا و نقره دریافت می‌شود اما پول فیات را نمی‌توان به ازای آن مقداری سکه و کالای ارزشمند دریافت کرد.

چگونگی به وجود آمدن پول فیات؟

با توجه به این‌که پول ‎ های فیات به ذخایر ملی طلا و نقره ارتباطی ندارند باعث می‌شود ارزش خود را به خاطر تورم از دست بدهند و یا در صورت افزایش تورم بی‌ارزش می‌شوند.
این پول با پولی که پشتوانه‌ی آن طلا است بسیار فرق دارد به‌عنوان نمونه طلا به خاطر استفاده شدن در جواهرات و تزئینات و همچنین تولد دستگاه‌های الکترونیکی، رایانه و. ارزشی ذاتی دارند.
در زمان‌های قدیم ارز کشور آمریکا پشتوانه‌ی طلا یا نقره داشته است.
دولت فدرال در سال1933 در قوانین بانکداری اعلام کرد:( زمانی که دولت آمریکا اجازه‌ی دادن طلا به کشورهای خارجی را در ازای گرفتن دلار آمریکا لغو کرد. پشتوانه‌ی این ارز در سال 1971 به‌طور کامل از بین رفت). شایان ذکر است امروزه دلار آمریکا قانونا ابزاری برای رفع بدهی است و هیچ ارزشی مانند طلا و نقره ندارد.

تفاوت رمزارز و پول فیات در چیست؟

ظهور رمزارزها، بحثی را در خصوص آینده پول فیات، مانند دلار آمریکا که توسط دولت پشتیبانی می‌شود، آغاز کرده است. اگرچه رمزارزها اخیرا مورد استقبال گسترده قرار گرفته، اما هنوز در موقعیتی نیست که جایگزین پول فیات شود و این ارز همچنان وسیله ترجیحی مبادله در سراسر جهان به شمار می‌رود. بیشتر مردم با توجه به ماهیت نوسانی بودن رمزارز، آن را به عنوان راهی برای سریع‌تر ثروتمند شدن می‌پندارند. بنابراین، برای درک تفاوت رمزارز و پول فیات، باید در مورد عملکرد آنها آگاه شویم.

رمزارز چیست؟

رمزارز نوع جدیدی از مبادله است که تنها یک دهه قدمت دارد. این شکل الکترونیکی رمزنگاری، جعل کردن آن را غیرممکن می‌کند. مانند پول فیات، می‌توان از آن برای خرید کالا و پرداخت خدمات استفاده کرد. تمام رمزارزها برای همه قابل دسترسی است و به هیچ مرجع مرکزی نیازی نیست. بر اساس CoinMarketCap.com، یک وب‌سایت تحقیقاتی بازار، امروزه بیش از ۱۰هزار رمزارز در گردش است.

تفاوت رمزارز و پول فیات چیست؟

رمزارز برخلاف پول فیات توسط مقامات مرکزی تنظیم، و توسط دولت‌ها پشتیبانی نمی‌شود. این امر باعث می‌شود که ارز مجازی نسبت به پول واقعی (پول نقد یا پول واقعی در حساب‌های بانکی) اعتبار کمتری داشته باشد. همچنین رمزارز نسبت به پول فیات نوسانات بیشتری دارد. این نوسانات در درجه اول ناشی از ماهیت پرمخاطره آن در داد و ستد بوده و سرمایه‌گذاران با تکیه بر سود، بر ایجاد ثروت در کوتاه‌ترین زمان ممکن تمرکز می‌کنند.
سکه‌های کریپتو مانند یک بانک، نیازی به واسطه برای تایید معامله ندارند. تراکنش‌های رمزارزها با استفاده از فناوری بلاک‌چین تایید می‌شوند و از این رو تمام فعالیت‌های تجاری به طور دائم ثبت شده و امنیت هر صرافی را افزایش می‌دهند.

شباهت رمزارز و پول فیات چیست؟

ارزش هر دوی این ارزها، از استقبال گسترده در سراسر جهان نشات می‌گیرد. پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر است. همچنین آنها قابل تقسیم شدن هستند؛ به عنوان مثال، یک دلار را می‌توان به صد سنت و بیت‌کوین را به ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱بیت‌کوین تقسیم کرد. از رمزارزها، مانند پول فیات می‌توان برای پرداخت خدمات یا خرید کالاها استفاده کرد. همچنین می‌توان آنها را برای هدیه دادن یا پس‌انداز کردن مورد استفاده قرار داد.

آشنایی با ارز فیات

پول فیات، ارزی است که توسط بانک های مرکزی ضرب می شود و از هیچ گونه پشتوانه مادی مانند طلا و نقره برخوردار نیست و تنها پشتوانه آن بانک مرکزی است که آن را ضرب کرده است. ارزش ارزهای فیات به رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات اقتصاد یک کشور، ضریب آنها بستگی دارد تا به ارزش کالاها. اکثر ارزهای فیات مدرن، از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهان، پول کاغذی هستند.لغت Fiat، برگرفته شده از یک کلمه لاتین به معنی "بگذارید انجام شود" می‌باشد. ارزش ارز‌های فیات تنها به دلیل پشتوانه بانک مرکزی از آن است و به خودی خود فاقد ارزش هستند.

مبادله کالا با کالا

در ابتدا مردم به کارهای کشاورزی، دامپروری یا ساخت تجهیزات می پرداختند و برای رفع نیازهای خود از آنها برای مبادله کالا با کالا استفاده می شد، اما این سیستم با دو مشکل عمده مواجه بود. اولین مشکل اصلی نبود سیستم رتبه بندی است. به این ترتیب کالاها با کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی خود مبادله می شوند. مشکل دیگر نبود وسیله مبادله بود و به این ترتیب کالاهایی که با یکدیگر مبادله می شد کالاهایی بودند که در خود ارزش ذاتی داشتند. به این ترتیب مردم تنها حاضر به تعویض کالاهای خود با این اقلام بودند.

تبادل از طریق از سکه و نقره

همانطور که قبلا توضیح دادیم، سیستم مبادله کالا با کالا با مشکلاتی مواجه شد که بعدها جای خود را به ضرب سکه های طلا و نقره داد. ضرب سکه های طلا و نقره را می توان اولین تلاش در ساخت ابزار مالی دانست. این سکه ها تنها توسط دولت ها و بانک های مرکزی ضرب می شد و به دلیل مقاومت در برابر فرسایش و سایر مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال خطرات، گزینه مناسبی برای تبدیل شدن به ابزار مالی محسوب می شد. اما این روش دارای نقاط ضعفی نیز بود. به عنوان مثال، یافتن منبع کافی از مواد معدنی مورد نظر برای ضرب سکه و دشواری حمل و نقل از جمله مشکلات این سیستم بود. به عنوان مثال، اموال و ارزهای تجار در طول مسیر در معرض خطر سرقت توسط راهزنان قرار داشت. علاوه بر این، نگهداری و ایمن سازی دارایی ها مشکل بود.

سیستم نقدی و اعتباری

تاکنون متوجه شده ایم که در کنار مزایای استفاده از سکه طلا به عنوان وسیله مبادله، مبادلات از طریق سکه دارای اشکالاتی نیز بوده و نهادها و سازمان های دولتی و غیردولتی برای رفع این مشکلات ایجاد شده اند. به این ترتیب سازمان های مذکور نسبت به دارایی ها و سکه های دریافتی رسید یا صورتحساب صادر می کردند. به این ترتیب که مسئولیت نگهداری و حفظ دارایی ها را بر عهده داشتند و دارندگان رسید می توانستند در شهرهای مختلف به این مراکز مراجعه کنند و در ازای نمایش فیش ها، سکه های طلا یا نقره دریافت کنند. با گذشت زمان این مسئولیت فقط بر عهده سازمان های دولتی بود و رسمی ترین شکل این روش پس از جنگ جهانی دوم در قرارداد برتون وودز رخ داد. بر اساس این قرارداد، طلا برای حمایت از پول اجباری دولت ها انتخاب شد و در نتیجه هر کشوری توانست اسکناس های خود را به طلا تبدیل کند. در ادامه به مزیت ها معایب ارز فیات می پردازیم.

مزیت های ارز فیات

ارز فیات در صورتی می تواند ارز موثری باشد که بتواند نقش هایی را که اقتصاد یک کشور برای سیستم پولی-مالی خود به آن نیاز دارد، ایفا کند. این نقش ها می توانند ذخیره ارزش و سهولت مبادله باشند. علاوه بر این، در مقایسه با ارزهای دارای پشتوانه کالا مانند طلا، بسیار مقرون به صرفه است زیرا شامل هزینه های استخراج و ضرب فلزات نمی شود. ارزهای فیات در قرن بیستم بسیار کارآمد شدند، زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر اثرات طبیعی ویرانگر چرخه رونق و رکود تجاری بودند. از آنجایی که ارزهای فیات کمیاب نیستند و عرضه محدودی دارند، بانک مرکزی کنترل بیشتری بر عرضه دارد و این امر باعث می شود تا عناصر مختلف اقتصادی از جمله عرضه، نقدینگی، تورم و سرعت گردش پول را مدیریت کند.

فضای ارزهای دیجیتال، غبرمتمرکز محسوب می شود و به معنای این است که توسط هیچ دولت و ارگانی مورد نظارت قرار نمی گیرد، برای مثال تراکنش های داخل شبکه بیت کوین توسط ماینر ها مورد پردازش و تایید قرار میگیرند. اما ارز فیات توسط دولت و بانک مرکزی مورد کنترل و نظارت قرار می گیرد. در شبکه ارز فیات، تمامی تراکنش ها و نقل و انتفالاتی که صورت می گیرد در شبکه بانک مرکزی ذخیره می شود، که فقط دولت بر آن نظارت دارد و توسط هیچ کدام از افراد جامعه فابل مشاهده و پبگیری نیست. اما در دنیای ارزهای دیجیتال، تمامی تراکنش ها همانند ایجاد تراکنش، که صورت می گیرد، به صورت شفاف قابل پیگیری است. شما می توانید برای اطلاع از قیمت رمز ارزها به صفحه قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال مراجعه کنید.

5 1 0 0.0